یک اشتباه رایج بزرگ! انتخاب حجامت به جای فلبوتومی (فصد خون)!
وقتی برای کسی به دلیل پلی‌سیتمی (افزایش غلظت خون به دلیل افزایش توده‌ی گلبول‌های قرمز) فلبوتومی توصیه می‌شود، مقدار چند صد سی‌سی خون از فرد کشیده شده و بیرون انداخته می شود؛ در حالیکه این مقدار در حجامت ۵۰ تا ۷۰ سی‌سی است و عملا تاثیری در ترقیق خون ندارد. ضمن اینکه ثابت شده است که خون وریدی تمام قسمت های بدن با هم تفاوتی ندارد (از نوک انگشتان تا پشت بدن) و اینکه بعضی‌ها ادعا می‌کنند که خون خارج شده از پشت با حجامت در مقایسه با فصد خون، غلیظ‌تر است ادعایی بیش نیست و چنین چیزی ثابت نشده!
علت لخته شدن خون به دنبال مکش در حجامت، آسیب به عروق و فعال شدن فوری سیستم انعقادی است! ضمن اینکه تمام ترکیبات خون خارج شده از پشت (اسید اوریک و الکترولیت‌ها) مثل بقیه قسمت‌های بدن است!
کبد چرب ناشی از مصرف آب سرد!
از اشتباهات رایج که شایع شده است اینکه مصرف آب سرد یا خیلی خنک موجب کبد چرب می‌شود به همین خاطر برخی به‌جای آب سرد، از آب ولرم یا گرم استفاده می‌کنند. حتی دیده شده که آب داغ مصرف کنند!
این در حالی‌ست که آب خیلی خنک یا سرد (۱ تا ۴ درجه) نه تنها موجب کبد چرب نمی‌شود بلکه با گرفتن مقدار زیادی از انرژی حرارتی بدن، در کاهش وزن بسیار موثر است و کسانی که مایل به کاهش وزن یا حفظ وزن ایده آل هستند در بین وعدهای غذایی خود مثلا بین نهار و شام (نه حین غذا خوردن!) چندین لیوان آب سرد بنوشند. مایعات با دمای بالا، گرما به بدن اضافه می کنند و بدن فرد، برای مقابله با این گرما تعریق می کند مثل حالتی که بعد از خوردن آش یا سوپ داغ رخ می‌دهد.
اینکه آب سرد باعث کبد چرب شود تصوری باطل است! چرا که هر مایعی با هر دمایی اگر خورده شود بلافاصله بعد از عبور از مری و یا حین ورود به معده، هم دمای بدن شده و سپس به روده منتقل می‌شود و اصولا هیچ ماده غذایی با هر دمایی مستقیما روی کبد تاثیرگذار نیست. آب یا هر نوع مایع با دمای پایین‌تر یا بالاتر از بدن، تاثیری در کبد یا دیگر اعضای داخلی شکم ندارد!
اختلاف زیاد دمای مایعات با بدن، فقط در آسیب موضعی می تواند نقش داشته باشد، مثلاً اگر دمای آب خیلی بالا باشد ممکن است موجب سوختگی دهان و ابتدای مری شود و اگر خیلی سرد باشد ممکن است فرد نتواند سرمای آن را تحمل کند و مری را تحریک کند ولی آسیبی از جهت دمای مایعات، به کبد نمی‌رسد.
اینکه آب سرد موجب یخ زدن چربی در کبد و موجب سرطان شود یک عقیده باطل و غیر علمی است! چرا که از نظر پاتوفیزیولوژی نیز این مسئله کاملاً مردود است.
نقش دمای آب در آسیب به کبد، بی اساس است و نباید به آن توجه کنیم.
یک اشتباه رایج دیگر، مصرف داروها بعد از غذا!
با مصرف داروها پس از غذا، زیست فراهمی (Bioavailability) اکثر داروها پایین آمده و علاوه بر کاهش اثر دارو، عوارض گوارشی آن‌ها نیز افزایش می‌یابدو
وقتی دارویی بعد از غذا مصرف می‌شود به دلیل مخلوط شدن با غذایی که حاوی مواد گوناگونی است و همچنین مخلوط شدن با اسید معده، از اثرات فارماکولوژیک آن بسیار زیاد کاسته می‌شود!
ضمن اینکه با بعد از غذا مصرف کردن برخی داروها، از جمله داروهای شل‌کننده عضلات صاف، مثل داروهای بلاک‌کننده کلسیمی (مانند آملودیپین یا دیلتیازم) و همچنین داروهای موثر بر گیرنده آلفا (مانند پرازوسین و یا تامسولوسین)، عضلات اسفکتر تحتانی مری نیز شل شده و ریفلاکس شدید ایجاد می‌شود و نهایتا با مصرف طولانی مدت آن‌ها سوختگی انتهای مری ایجاد شده و ریفلاکس دائمی رخ می‌دهد که می‌تواند زمینه‌ساز دیسپلازی و سرطان باشد!
پس بهتر است تمام داروها را قبل از غذا مصرف کنیم مگر اینکه مشکلی در اینکار وجود داشته باشد!
با مصرف قبل از غذای داروها، هم اثر دارو به‌طور واقعی رخ می‌دهد و تنظیم دزاژ راحت‌تر است و هم از آثار مخرب آن بر دستگاه گوارش کاسته می‌شود.
مصرف بی‌رویه‌ی داروهای مهارکننده‌ی پمپ پروتون (PPI)
یکی از اشتباهات رایج مصرف بی رویه داروهای مهارکننده پمپ پروتون (PPI) مثل اومپرازول، پنتوپرازول و داروهای دیگر این گروه که برای سوء هاضمه است. فقط ۲۵ درصد سوءهاضمه‌ها علل ارگانیک (موضعی) داشته و ممکن است در سیر درمان، نیاز به این داروها شود و شاید هم اصلا احتیاج نشود در عوض ۷۵ درصد سوءهاضمه‌ها هیچ علل قابل شناسایی در معده و اثنی‌عشر ندارند و نیاز به درمان ندارند و یا درصورت نیاز، با داروهای خط اول درمان، بهتر می‌شوند و احساس بهبودی می‌کنند و نیاز به دارهای مهار کننده پمپ پروتون ندارند!
مصرف این داروها در اکثر موارد بی‌مورد است و اندیکاسیون ندارد و علاوه بر اینکه موجب بهبودی نمی‌شود ممکن است در دراز مدت عوارض زیادی را به بیمار تحمیل کند!
سودمندی تریاک در دیابت!
از اشتباهات رایج، باور غلط به اثر مفید تریاک در کاهش قند خون است! بدین صورت که به آنهایی که قند خون بالا دارند به طور دانسته یا ندانسته توسط برخی افراد، توصیه به شروع مصرف تریاک می‌شود تا قند خونشان را پایین بیاورد!
در حالیکه این باور، یک باور غلط است!
ولی این نکته قابل ذکر است که آنهایی که از قبل، اعتیاد به تریاک دارند با قطع تریاک به دلیل وارد شدن استرس قطع ماده و پیدایش علائم ترک، قند خونشان بالا می‌رود و این به معنای مفید بودن تریاک برای دیابتی‌ها نیست.
حتی دیده شده که با بهم خوردن نظم خواب و بیداری افراد معتاد ، قند خون آن‌ها به سختی کنترل می‌شود و این مسئله با اندازه گیری HbA1c ثابت شده است. حتی دیده شده است که مصرف مواد مخدر در افراد سالم می‌تواند در ایجاد دیابت نقش داشته باشد.
در کل این نتیجه‌گیری که افراد معتاد دیابتی، با قطع تریاک، قند خونشان بالا می‌رود پس افراد دیابتی غیرمعتاد نیز با شروع مصرف تریاک قند خونشان پایین می آید کاملا غلط است.
سپاس. عالی بود.
عالی بود ..??
لطف دارید. سپاس
داروها رو قبل صبحانه و قبل ناهار وشام باید مصرف کرد؟
بله، بلافاصله قبل از غذا خورده شود؛ هم جذب دارو بیشتر است، اثرش سریع‌تر ظاهر می‌شود، مدت زمان کمتری در معده می‌ماند و عوارض گوارشی آن کمتر می‌شود. ضمن اینکه زیست‌فراهمی دارو بالاتر می‌رود. در نقطه‌ی مقابل آن، اگر دارو بعد از غذا و با معده‌ی پر مصرف شود. دارو در بالای غذا باقی‌مانده و موجب سوختگی و آسیب به دریچه‌ی کاردیا (محل اتصال مری به معدی) می‌شود.